Naznaczony : rozdział 2

Jest to ten typ horroru w którym nie rozumiemy wszystkiego aż do samego końca filmu.
Nie jestem pewien czy wszystko w nim dobrze zrozumiałem, ale nie przeszkodzi mi to w ocenie ponieważ nie wnikamy w fabułę! :D Zresztą tak jak zwykle
Co mnie w nim urzekło? To że jest kręcony w taki sposób że rzeczy takie jak ruszające się drzwi, czy pianino które samo gra w pewnym momencie staje się dla nas czymś normalnym, ale nadal trzymającym w napięciu. Więc jest to ( przynajmniej według mnie) horror nawet dla osób o niezbyt silnych nerwach.
Kolejną fajną rzeczą jest przedstawienie świata duchów, w inny i ciekawy sposób. Nie chce mówić w jaki bo to zdradziło by trochę za dużo fabuły :P
Wszystko jest ze sobą powiązane w sposób który nie dało by się chyba rozrysować, jest to taki plus minus. Ponieważ widać dzięki temu ile pracy w cały film włożono, ale stawia nas to czasem w sytuacji w której po prostu nie rozumiemy nic z tego, co się dzieje na ekranie. Ale nie jest to przeszkoda która powstrzyma was przed obejrzeniem tego filmu, przynajmniej mam nadzieje ;)
Co mi się podoba? Tak, tak, wpływ chorej psychicznie matki na dziecko. Znowu jakiś ciekawy pomysł który teoretycznie nie jest taki straszny ale po chwili zastanowienie, może zniszczyć daną osobę. I co ciekawe mamy 2 postacie komiczne. Co jest mega wyjątkowe, jak na wszystkie horrory które oglądałem. Nie są to postacie które rzucają ironiczne teksty a potem są z nimi straszne sceny. Dwóch łowców duchów którzy zawsze wprowadzają coś śmiesznego. Każda scena z nimi wywoływała śmiech na sali, i to przez to co robili, bo żadnych teksów dobrych to oni nie mieli :P
Ogólnie film oceniam pozytywnie ale Oskara bym mu nie dał. Jest kilka momentów kiedy podskakujemy na fotelu, ale ogólnie bardziej boimy się sytuacji, niż wyskakujących znienacka postaci itp.
A dam 7/10. Na wyjście ze znajomymi zarąbisty film
I jeszcze kilka fotek

To naszych 2 komików i... tego nie powiem >:D